Skarga wniesiona w dniu 14 kwietnia 2006 r. - Irène Bianchi przeciwko Europejskiej Fundacji Kształcenia(Sprawa F-38/06)
(2006/C 143/71)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Irène Bianchi (Turyn, Włochy) [Przedstawiciel: M.-A. Lucas, avocat]
Strona pozwana: Europejska Fundacja Kształcenia
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji dyrektora fundacji o nieprzedłużeniu zatrudnienia skarżącej w charakterze członka personelu tymczasowego, doręczonej pismem z dnia 24 października 2005 r.;
– zasądzenie od fundacji odszkodowania za poniesioną szkodę i zadośćuczynienia za krzywdę, powiększonych o ustawowe odsetki;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca, zatrudniona w 2000 r. przez fundację w oparciu o umowę o pracę członka personelu tymczasowego zawartą początkowo na okres 3 lat, a następnie przedłużoną do dnia 15 kwietnia 2006 r., kwestionuje decyzję o nieprzedłużeniu jej zatrudnienia po tej dacie.
Na poparcie swej skargi o uchylenie skarżąca podnosi cztery zarzuty, z których pierwszy dotyczy naruszenia ogólnej zasady prawa do obrony i art. 26 regulaminu pracowniczego poprzez to, że negatywne oceny, jakie szef departamentu finansów przesłał dyrektorowi fundacji nie zostały zdaniem skarżącej przekazane ani jej ani nie zostały włączone do jej akt osobowych.
Drugi zarzut dotyczy naruszenia - wynikającego z decyzji dyrektora fundacji z dnia 26 lutego 1997 r. w sprawie przedłużania umów o pracę oraz z art. 25 akapit drugi regulaminu pracowniczego - obowiązku uzasadnienia poprzez to, że skarżącej nie powiadomiono w wystarczający sposób o motywach zaskarżonej decyzji.
Trzeci zarzut dotyczy szeregu naruszeń procedur wprowadzonych ww. decyzją z dnia 26 lutego 1997 r.
Czwarty zarzut dotyczy oczywistych błędów w ocenie, jakich zdaniem skarżącej dopuścił się dyrektor fundacji w odniesieniu do konieczności oceny skarżącej w szczególności w związku ze stanowiskami asystentów administratorów powstałych wskutek reformy, do sposobu, w jaki skarżąca wypełniała swe obowiązki, a także w odniesieniu do interesu służby.
Na poparcie swej skargi o odszkodowanie skarżąca podnosi, że bezprawności dotyczące zaskarżonej decyzji stanowią znaczne uchybienia, które wyrządziły jej i mogą jeszcze wyrządzić znaczną krzywdę i szkodę.
