Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 27 kwietnia 2006 r. - Komisja przeciwko Republice Federalnej Niemiec(Sprawa C-441/02)(1)
(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuły 8 A i 48 traktatu WE (obecnie, po zmianie, art. 18 i 39 WE) - Dyrektywy 64/221/EWG, 73/148/EWG i 90/364/EWG - Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 - Swoboda przemieszczania się obywateli państw członkowskich - Porządek publiczny - Prawo do poszanowania życia rodzinnego - Ustawodawstwo krajowe w kwestii pozbawienia prawa pobytu i wydalenia - Praktyka administracyjna - Skazanie - Wydalenie)
(2006/C 143/05)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciele: C. O'Reilly i W. Bogensberger, pełnomocnicy]
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec [Przedstawiciele: W.-D. Plessing i A. Tiemann, pełnomocnicy]
Interwenient wspierający wnioski strony skarżącej: Republika Włoska [Przedstawiciele: I. M. Braguglia, pełnomocnik, wspierany przez. M. Fiorilli, avocat]
Przedmiot
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Art. 8A i 48 traktatu WE (obecnie, po zmianie, art. 18 i 38 WE) - Art. 3 i 9 dyrektywy Rady 64/221/EWG z dnia 25 lutego 1964 r. w sprawie koordynacji specjalnych środków dotyczących przemieszczania się i pobytu cudzoziemców, uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego (Dz.U. 1964, 56, str. 850) - Art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty (Dz.U. L 257, str. 2) - art. 1, 4, 5, 8 i 10 dyrektywy Rady 73/148/EWG z dnia 21 maja 1973 r. w sprawie w sprawie zniesienia ograniczeń w zakresie przemieszczania się i pobytu obywateli państw członkowskich w obrębie Wspólnoty, które dotyczą przedsiębiorczości i świadczenia usług (Dz.U. L 172, str. 14) - Art. 1 i 2 dyrektywy Rady 90/364/EWG z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie prawa pobytu (Dz.U. L 180, str. 26) - Ustawodawstwo krajowe dotyczące pozbawienia prawa pobytu i wydalenia ze względów porządku publicznego, w szczególności w przypadku skazania - Praktyka administracyjna
Sentencja
1) Nie dokonując w § 12 ust. 1 ustawy z dnia 21 stycznia 1980 r. w sprawie wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej (Gesetz über Einreise und Aufenthalt von Staatsangehörigen der Mitgliedstaaten der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft) transpozycji w sposób dostatecznie jasny wymogów ustanowionych przez prawo wspólnotowe w dziedzinie ograniczeń swobodnego przemieszczania się, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 39 WE, art. 3 dyrektywy Rady 64/221 z dnia 25 lutego 1964 r. w sprawie koordynacji specjalnych środków dotyczących przemieszczania się i pobytu cudzoziemców, uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego i art. 10 dyrektywy Rady 73/148 z dnia 21 maja 1973 r. w sprawie zniesienia ograniczeń w zakresie przemieszczania się i pobytu obywateli państw członkowskich w obrębie Wspólnoty, które dotyczą przedsiębiorczości i świadczenia usług.
2) W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.
3) Komisja Wspólnot Europejskich zostaje obciążona kosztami postępowania.
4) Republika Włoska ponosi własne koszty.
______
(1) Dz.U. C 31 z 8.2.2003.
