Skarga wniesiona w dniu 24 lutego 2006 r. - Plásticos Españoles (Aspla) przeciwko Komisji(Sprawa T-76/06)
(2006/C 108/45)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Plásticos Españoles, S.A. (Aspla) (Torrelavega, Hiszpania) [Przedstawiciele: E. Garayar i A. García Castillo, abogados]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uznanie za dopuszczalną niniejszej skargi o stwierdzenie nieważności,
– stwierdzenie nieważności decyzji C(2005) 4634 wersja ostateczna z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie COMP/F/ 38.354 - worki przemysłowe, ewentualnie znaczne obniżenie grzywny nałożonej na Plásticos Españoles, S.A.,
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Przedmiotem skargi jest stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2005) 4634 wersja ostateczna z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie COMP/F/38.354 - worki przemysłowe. W zaskarżonej decyzji Komisja stwierdziła, że skarżąca wraz z innymi przedsiębiorstwami naruszyła art. 81 WE, ponieważ od 1991 r. do 2002 r. uczestniczyła ona w systemie porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze plastikowych worków przemysłowych w Niemczech, Belgii, Niderlandach, Luksemburgu, Hiszpanii i Francji. Za te naruszenia Komisja nałożyła grzywnę na skarżącą i na Armando Álvarez, S.A. jako odpowiedzialne solidarnie.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi następujące zarzuty:
– dokonanie przez Komisję błędnej oceny okoliczności faktycznych, jeśli chodzi o znaczenie uczestnictwa, zakres produktowych i geograficznych rynków oddziaływania oraz udziały w rynku, które posłużyły jako podstawa dla obliczenia grzywien,
– naruszenie art. 81 ust. 1 WE oraz zasady pewności prawa przez błędną kwalifikację naruszenia jako "jednolitego i ciągłego" oraz nieprawidłowe określenie odpowiedzialności ukaranych przedsiębiorstw,
– ewentualnie naruszenie art. 81 ust. 1 WE oraz zasad pewności prawa oraz równego traktowania przez błędną kwalifikację naruszenia jako "jednolitego i ciągłego" w odniesieniu do skarżącej, nieprawidłowe określenie jej indywidualnej odpowiedzialności oraz dyskryminacja w stosunku do Stempher B.V., która według danych Komisji miała również uczestniczyć w spornym naruszeniu,
– naruszenie art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17(1) oraz wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien przez oczywisty błąd przy obliczaniu grzywny nałożonej na skarżącą oraz oczywiste naruszenie zasad równego traktowania i proporcjonalności przy ustalaniu jej wysokości.
______
(1) Rozporządzenie Rady EWG nr 17 pierwsze rozporządzenie wprowadzające w życie art. 85 i 86 Traktatu (Dz.U.1962, 13, str. 204).
