Odwołanie wniesione w dniu 9 lutego 2006 r. przez Britannia Alloys & Chemicals Ltd. od wyroku z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie T-33/02 Britannia Alloys & Chemicals Ltd przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa C-76/06 P)
(2006/C 108/03)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Britannia Alloys & Chemicals Ltd. [Przedstawiciel(- e): S. Mobley, H. Bardell i M. Commons, Solicitors]
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie wyroku, w zakresie w jakim oddalono w nim skargę wniesioną przez Britannię na decyzję;
– stwierdzenie nieważności art. 3 decyzji, w zakresie w jakim odnosi się on do Britannii;
– alternatywnie do pkt ii), dokonanie zmiany art. 3 decyzji, w zakresie w jakim odnosi się on do Britannii, poprzez uchylenie lub znaczne obniżenie grzywny nałożonej w nim na Britannię;
– alternatywnie do pkt ii) i iii), przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji, zgodnie z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Trybunał Sprawiedliwości;
– w każdym razie obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami Britannii poniesionymi w postępowaniu przed Sądem Pierwszej Instancji i Trybunałem Sprawiedliwości.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca podnosi, że
1) Sąd Pierwszej Instancji naruszył art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17/62/EWG (zwanego dalej "rozporządzeniem nr 17")(1), stwierdzając, że Komisja prawidłowo zastosowała górną granicę 10 % wartości obrotu zgodnie z art. 15 ust. 2 do obrotu Britannii, który osiągnęła ona w trakcie roku obrotowego kończącego się w dniu 30 czerwca 1996 r., a nie do obrotu osiągniętego przez nią w roku poprzedzającym wydanie decyzji,
2) Sąd Pierwszej Instancji naruszył zasadę równości:
a) potwierdzając dyskryminację Komisji pomiędzy przedsiębiorstwami będącymi zasadniczo w tej samej sytuacji poprzez zastosowanie w przypadku Britannii górnej granicy 10 % do obrotu osiągniętego w ostatnim roku uznanym przez Komisję za rok "normalnej działalności gospodarczej", a w przypadku pozostałych przedsiębiorstw będących adresatami tej samej decyzji, do obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym wydanie decyzji,
b) potwierdzając decyzję Komisji, która dyskryminuje Britannię, biorąc pod uwagę praktykę w innych bezpośrednio porównywalnych sprawach, ze względu na rok, do którego ma zastosowanie górna granica wartości obrotu,
3) Sąd Pierwszej Instancji naruszył zasadę pewności prawa:
a) potwierdzając użycie przez Komisję innego roku obrotowego aniżeli rok poprzedzający wydanie zaskarżonej decyzji przy stosowaniu górnej granicy przewidzianej w art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17. Wymóg pewności odnosi się do maksymalnej wysokości kary, jaka może być nałożona, oraz
b) dokonując takiej interpretacji art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17, która doprowadziła do nałożenia kary nieodpowiadającej karze określonej w czasie, kiedy naruszenie zostało popełnione, i w ten sposób naruszając podstawowe prawa przedsiębiorstw.
______
(1) Rozporządzenie Rozporządzenie Rady EWG nr 17 pierwsze rozporządzenie wprowadzające w życie art. 85 i 86 Traktatu (Dz.U. 13 z 21.02.1962, str.204 - 211).
