Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2004 r. przez Camar S.r.l. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-457/04)
(2005/C 31/53)
(Język postępowania: włoski)
(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2005 r.)
W dniu 22 listopada 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Camar S.r.l. reprezentowanej przez Wilmę Viscardini, Simonettę Donà i Mario Paolina przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności udzielonej przez Komisję odmowy, wyrażonej przez dyrektora generalnego ds. rolnictwa w piśmie z dnia 10 września 2004 r. (nr D (2004) 29695 A/25707), które wpłynęło dnia 20 września 2004 r.;
– zapewnienie wykonania pkt 1 sentencji wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawach połączonych T-79/96, T-260/ 97 i T-117/98;
– nakazanie Komisji wykonania pkt 1 sentencji tego wyroku poprzez wypłatę ekwiwalentu pieniężnego pozwoleń na przywóz, których miała na podstawie wyżej powołanego wyroku udzielić, a których nie udzieliła, o wysokości 5.065.600 € albo innej ewentualnie ustalonej przez Sąd kwoty, zrewaloryzowanej oraz powiększonej o obliczone według ustalonej przez Sąd stopy odsetki należne za okres od dnia 8 czerwca 2000 r. aż do dnia uregulowania należności;
– zasądzenie od Komisji zadośćuczynienia - na zasadzie słuszności - za doznaną przez skarżącą z powodu niewykonania wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. na osobach jej wspólników krzywdę;
– obciążenie Komisji kosztami związanymi z wniesieniem niniejszej skargi.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swoich zarzutów skarżąca podnosi, że bezczynność Komisji - która nie tylko nie podjęła żadnych konkretnych środków, ale nawet nie zaproponowała Camar środków odpowiednich do zapewnienia wykonania wydanego w sprawie T-79/96 wyroku (bezczynność, która trwa od 8 czerwca 2000 r.), a także jej wyraźna, zakomunikowana w piśmie z dnia 10 września 2004 r. odmowa wykonania tego wyroku, stanowią poważne naruszenie art. 233 WE.
Ponieważ nie jest już możliwe udzielenie pozwoleń, które Komisja miała przyznać skarżącej w wykonaniu tego wyroku - ze względu na to, że przywóz bananów z krajów trzecich zostanie całkowicie zliberalizowany i nie będzie już stosowany wobec niego kontyngent taryfowy - Camar wnosi o wykonanie wyroku poprzez wypłatę odszkodowania pieniężnego, które to odszkodowanie, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, jest dopuszczalne, gdy nie jest możliwe wykonanie wyroku w określony sposób.
Skarżąca żąda ponadto sprawiedliwego zadośćuczynienia za krzywdę, której doznała wskutek niewykonania wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, okoliczność ta sama w sobie jest już podstawą do odszkodowania, ponieważ narusza zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań. W tym przypadku naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań jest ponadto tym poważniejsze, że zostały dane Camar podstawy do oczekiwania wobec wyrażonego przez Komisję w piśmie z dnia 20 maja 2003 r. zamiaru zapewnienia wykonania wyroku, które to pismo zostało teraz odwołane.
