(1999/C 193/01)(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 1999 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Procedury tranzytu celnego rozwinęły się, zarówno dla uczestników rynku, jak i administracji celnej, osiągając poziom sprawdzonych instrumentów polityki handlowej, istotnych w celu ułatwiania i zarządzania olbrzymim wzrostem międzynarodowego obrotu towarowego; odnosi się to w równym stopniu do:
– wspólnotowej procedury tranzytowej w odniesieniu do przewozu towarów we Wspólnocie na podstawie Wspólnotowego Kodeksu Celnego(1);
– wspólnej procedury tranzytowej w odniesieniu do obrotu między Wspólnotą, Państwami EFTA oraz krajami grupy Wyszehradzkiej na podstawie wielostronnej Konwencji WE - EFTA o wspólnej procedurze tranzytowej(2), oraz
– procedury tranzytu na podstawie karnetu TIR w odniesieniu do obrotu towarowego między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a pozostałymi Umawiającymi się Stronami Konwencji TIR(3), szczególnie w Europie Środkowej i Wschodniej,
w ramach których towary mogą być wysyłane w obszarze celnym Wspólnoty albo między tym terytorium a państwem trzecim przy zachowaniu minimum formalności i z zawieszeniem należności celnych oraz opłat krajowych.
(2) Biorąc pod uwagę stały wzrost obrotu spowodowany otwarciem granic z krajami Europy Środkowej i Wschodniej oraz procesem globalizacji, doświadczenia z rozwojem obrotu tranzytowego w efekcie wprowadzenia rynku wewnętrznego oraz planowane rozszerzenie wspólnego systemu tranzytowego na następne kraje Europy Środkowej i Wschodniej, znaczenie procedur tranzytowych będzie w przyszłości rosło, nawet po rozszerzeniu Wspólnoty, wspólnotowa administracja celna obecnie obsługuje około 20 milionów operacji tranzytowych rocznie w oparciu o standardowe dokumenty celne.
(3) Systemy tranzytu celnego były wykorzystywane w celu dokonywania oszustw przez międzynarodowe organizacje przestępcze, szczególnie w odniesieniu do towarów obłożonych wysokim podatkiem (papierosy, alkohol) i wrażliwych towarów WPR (mięso, mleko w proszku, cukier) wysyłanych z wykorzystaniem transportu drogowego.
(4) Problemy z oszustwami doprowadziły do przyjęcia na wczesnym etapie środków i specjalnych zasad, dzięki którym podmioty gospodarcze i administracja celna są już znacznie bardziej świadomi ryzyka i które pomogły ograniczyć nadużywanie systemów tranzytowych.
(5) Jednakże biorąc pod uwagę niedociągnięcia, jakie w praktyce wydarzyły się w stosowaniu systemu z powodu dużej ilości operacji tranzytowych, reforma tranzytu musi być kontynuowana z całą stanowczością.
(6) Zalecenia Parlamentu Europejskiego oraz wnioski, które przygotowała Komisja w oparciu o te zalecenia w swoim planie działań dotyczącym tranzytu w Europie(4) to główne podstawy środków potrzebnych w celu zapewnienia bardziej skutecznego przeprowadzania i kontrolowania procedur tranzytowych.
(7) W świetle poprzednich doświadczeń związanych z wprowadzaniem planu działań oraz uwzględniając sprawozdanie z postępu prac Prezydencji w zakresie reformy procedur tranzytu celnego, które Rada odnotowała dnia 21 czerwca 1999 r., dalsze starania na rzecz środków prawodawczych i operacyjnych oraz komputeryzacji systemu tranzytowego powinny być szczegółowo określone, tak aby umożliwić jak najszybciej dalszy praktyczny postęp.
(8) W interesie zarówno podmiotów gospodarczych, jak i administracji celnej, reforma wspólnotowego systemu tranzytu powinna najbardziej jak to możliwe współgrać z reformą wspólnej procedury tranzytowej przyjętej między Wspólnotą i EFTA a krajami grupy Wyszehradzkiej.
(9) Zmiany w wymogach prawnych tych bardzo odmiennych zakresów mają opierać się na dogłębnej analizie stanu faktycznego i nowych ramach odniesienia ustalonych poprzez nabyte w praktyce doświadczenie; ogólna zasada jest taka, że pierwszeństwo ma jakość nowych przepisów.
(10) Istniejące środki operacyjne wymagają podjęcia dalszego spójnego wspólnego wysiłku, jeżeli ma nastąpić postęp w osiągnięciu celów decyzji nr 210/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 grudnia 1996 r. przyjmującej program działań dla ceł we Wspólnocie (Cła 2000)(5), który zakłada jednolite funkcjonowanie europejskiej administracji celnej.
(11) Należy również mieć na względzie cele już realizowane na mocy rezolucji Rady z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie komputeryzacji systemów tranzytu celnego(6), jeżeli komputeryzacja systemów tranzytu celnego we wszystkich zainteresowanych państwach ma być wprowadzona jak najszybciej,
POPIERA
konkluzje Parlamentu Europejskiego, że systemy tranzytu celnego posiadają żywotne znaczenie w celu osiągnięcia wydajnej struktury ekonomicznej w Europie i dlatego też należy zapewnić im skuteczne funkcjonowanie w bezpiecznym i możliwym do kontrolowania środowisku,
ZAUWAŻA
że poczyniono znaczny postęp, szczególnie w zakresie prawodawstwa, w reformowaniu systemów tranzytowych,
ZGADZA SIĘ
– że reforma systemów tranzytu celnego powinna zapewnić ich kontynuację jako instrumentu ułatwiania transgranicznego przepływu towarów jak również, w celu dalszego zapobiegania i walki z oszustwami, dostatecznie bezpieczny system zawieszania pobierania należności celnych;
– że reforma systemów tranzytu celnego musi być nadal prowadzona, przy należytym uwzględnieniu opinii środowisk gospodarczych, z zastosowaniem jednolitych środków operacyjnych i prawodawczych, łącznie z szybką komputeryzacją, we wszystkich zainteresowanych państwach,
– że konieczne kroki prawne i jednolite środki operacyjne, sprzyjające harmonijnemu stosowaniu odpowiednich przepisów przez uczestników rynku i administrację celną, zostaną podjęte w trybie pilnym,
ZACHĘCA
– Komisję, przy uwzględnieniu wyżej wymienionych celów reformy systemów tranzytowych, do szybkiego działania w partnerstwie z Państwami Członkowskimi i w dialogu z środowiskami gospodarczymi, z przyznaniem pierwszeństwa środkom jednolitego stosowania zasad tranzytu i terminowego wprowadzenia koniecznych zmian w prawodawstwie,
– Państwa Członkowskie, w ich zakresie, do wnoszenia czynnego wkładu w reformę systemów tranzytowych, przy należytym uwzględnieniu opinii środowisk gospodarczych, przez:
– utrzymanie priorytetowego znaczenia reformy tranzytu,
– przedsięwzięcie właściwych środków operacyjnych w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów tranzytowych,
– podjęcie kroków koniecznych w celu zapewnienia szybkiego wprowadzenia komputeryzacji systemów tranzytowych,
ZACHĘCA
Komisję do przekazania niniejszej rezolucji Umawiającym się Stronom Konwencji WE-EFTA o wspólnej procedurze tranzytowej, w celu przyjęcia zalecenia Wspólnego Komitetu, które odzwierciedlałoby ją najwierniej, jak to możliwe.
______
(1)Rozporządzenie Rady (WE) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 955/1999 (Dz.U. L 119 z 7.5.1999, str. 1).
(2)Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej (Dz.U. L 226 z 18.8.1987, str. 2).
(3)Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetu TIR z dnia 14 listopada 1975 r.
(4)Komunikat Komisji w sprawie Planu działań Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie tranzytu w Europie - Nowa polityka celna (Dz.U. C 176 z 10.6.1997, str. 3).
(5) Dz.U. L 33 z 4.2.1997, str. 24.
(6) Dz.U. C 327 z 7.12.1995, str. 2.
