Konwencja o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami. Berlin.1978.05.19.

KONWENCJA

o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami,

sporządzona w Berlinie dnia 19 maja 1978 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 19 maja 1978 roku została sporządzona w Berlinie Konwencja o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, w następującym brzmieniu:

KONWENCJA

o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami.

Umawiające się Państwa,

kierując się pragnieniem rozwijania istniejących stosunków wzajemnego zaufania i współpracy,

uważając, że odbywanie przez skazanych kary w państwie, którego są obywatelami, przyczyniłoby się do bardziej skutecznego osiągania celów ich resocjalizacji i reedukacji,

wychodząc z zasad humanizmu,

postanowiły, co następuje:

Artykuł  1

Obywatele każdego z Umawiających się Państw, skazani na karę pozbawienia wolności w innym Umawiającym się Państwie, będą na podstawie wzajemnej zgody tych Państw przekazywani w celu odbycia kary do tego Państwa, którego są obywatelami.

Obywatelstwo skazanego określa się zgodnie z ustawodawstwem Państw uczestników niniejszej konwencji. Obywatelem Umawiającego się Państwa jest osoba, która zgodnie z ustawą tego Państwa posiada obywatelstwo danego Państwa.

Artykuł  2

Przekazanie skazanego w celu odbycia kary do Państwa, którego jest on obywatelem, może nastąpić po uprawomocnieniu się wyroku.

Artykuł  3

Skazany, który został przekazany w celu odbycia kary do Państwa, którego jest obywatelem, nie może być ponownie pociągnięty do odpowiedzialności karnej za ten sam czyn, z wyjątkiem wypadków przewidzianych w artykule 15 niniejszej konwencji.

Artykuł  4

Przekazanie skazanego w trybie przewidzianym przez niniejszą konwencję nie następuje, jeżeli:

a) według ustawodawstwa Państwa, którego obywatelem jest skazany, czyn, za który został on skazany, nie stanowi przestępstwa;

b) w Państwie, którego obywatelem jest skazany, za popełniony czyn poniósł on karę albo został uniewinniony lub postępowanie zostało umorzone, a także jeżeli został uwolniony od kary przez właściwy organ tego Państwa;

c) w Państwie, którego obywatelem jest skazany, kara nie może być wykonana z powodu upływu terminu przedawnienia lub innej przyczyny przewidzianej w ustawodawstwie tego Państwa;

d) skazany posiada stałe miejsce zamieszkania na terytorium Państwa, którego sąd wydał wyrok;

e) nie osiągnięto zgody co do przekazania skazanego na warunkach przewidzianych w niniejszej konwencji.

Artykuł  5

Przekazanie skazanego w celu odbycia kary następuje na wniosek Państwa, którego sąd wydał wyrok, jeżeli Państwo, którego obywatelem jest skazany, zgadza się przyjąć go w celu wykonania wyroku zgodnie z warunkami niniejszej konwencji.

Państwo, którego obywatelem jest skazany, może zwrócić się do Państwa, którego sąd wydał wyrok, z prośbą o rozpatrzenie możliwości przekazania skazanego.

Skazany i jego krewni mogą zwracać się do właściwych organów Państwa, którego sąd skazał daną osobę, lub Państwa, którego jest ona obywatelem, z wnioskiem o przekazanie skazanego. Skazanego informuje się o możliwości złożenia takiego wniosku.

Artykuł  6

W sprawach niniejszej konwencji właściwe organy Umawiających się Państw porozumiewają się ze sobą bezpośrednio. Każde z Umawiających się Państw przekaże Depozytariuszowi nazwę swojego właściwego organu.

Artykuł  7

W celu przekazania skazanego dla odbycia kary właściwy organ Państwa, którego sąd wydał wyrok, zwraca się do właściwego organu Państwa, którego obywatelem jest skazany.

Wniosek sporządza się w formie pisemnej. Do wniosku dołącza się:

a) uwierzytelnione odpisy wyroku i wydane w danej sprawie orzeczenia sądów wyższych instancji, dokumenty stwierdzające uprawomocnienie się wyroku;

b) dokument wymieniający część kary odbytej przez skazanego oraz część kary podlegającej dalszemu wykonaniu zgodnie z ustawodawstwem Państwa, którego sąd wydał wyrok;

c) dokument stwierdzający wykonanie kary dodatkowej, jeżeli została orzeczona;

d) tekst przepisów ustawy karnej, na podstawie której skazano daną osobę;

e) dokument stwierdzający obywatelstwo skazanego;

f) inne dokumenty uznane za niezbędne przez organy Państwa, którego sąd wydał wyrok;

g) uwierzytelnione tłumaczenie wniosku i załączonych do niego dokumentów.

W razie konieczności organy Państwa, którego obywatelem jest skazany, mogą zwrócić się o dodatkowe dokumenty lub informacje.

Artykuł  8

Właściwy organ Państwa, którego obywatelem jest skazany, w możliwie krótkim terminie zawiadomi właściwy organ Państwa, którego sąd wydał wyrok, o zgodzie na przyjęcie lub odmowie przyjęcia skazanego na warunkach przewidzianych w niniejszej konwencji.

Artykuł  9

Miejsce, czas i tryb przekazania skazanego określa się w drodze porozumienia między właściwymi organami zainteresowanych Państw.

Artykuł  10

Kara orzeczona wobec skazanego wykonywana jest na podstawie wyroku sądu tego Państwa, w którym został on skazany.

Biorąc pod uwagę wydany wyrok, sąd Państwa, którego obywatelem jest skazany, orzeka o wykonaniu wyroku, wyznaczając zgodnie z ustawą swego Państwa taki sam okres pozbawienia wolności, jaki został wymieniony w wyroku.

Jeżeli ustawodawstwo Państwa, którego obywatelem jest skazany, przewiduje za dany czyn maksymalny wymiar kary pozbawienia wolności niższy od wymienionego w wyroku, sąd wymierza karę pozbawienia wolności w maksymalnej wysokości przewidzianej w ustawodawstwie tego Państwa za popełnienie danego czynu.

Jeżeli według ustawodawstwa Państwa, którego obywatelem jest skazany, za popełnienie danego czynu nie jest przewidziana kara pozbawienia wolności, sąd wymierza na podstawie ustawodawstwa swego Państwa karę najbardziej zbliżoną do kary wymienionej w wyroku.

Część kary odbytej przez skazanego w Państwie, którego sąd wydał wyrok, zalicza się na poczet kary, a przy wymierzaniu kary nie związanej z pozbawieniem wolności bierze się pod uwagę odbytą część kary.

Orzeczoną wyrokiem karę dodatkową, która nie została wykonana, wymierza sąd Państwa, którego obywatelem jest skazany, jeżeli kara taka jest przewidziana przez ustawodawstwo tego Państwa w razie popełnienia danego czynu. Karę dodatkową wymierza się w trybie przewidzianym w niniejszym artykule.

Artykuł  11

W stosunku do osoby przekazanej w celu odbycia kary do Państwa, którego jest obywatelem, skutki prawne skazania są takie same jak w stosunku do osób skazanych w tym Państwie za popełnienie takiego czynu.

Artykuł  12

Właściwy organ Umawiającego się Państwa, któremu przekazano skazanego w celu odbycia kary, zawiadamia właściwy organ Państwa, w którym wyrok został wydany, o orzeczeniu sądu w przedmiocie wykonania wyroku, wydanym zgodnie z artykułem 10 niniejszej konwencji.

Artykuł  13

Wykonanie kary nie odbytej przed przekazaniem skazanego, a także całkowite lub częściowe zwolnienie od kary po wydaniu orzeczenia w przedmiocie wykonania wyroku, następuje zgodnie z ustawodawstwem Państwa, któremu przekazano skazanego.

Prawo łaski wobec skazanego stosuje to Państwo, któremu został on przekazany w celu odbycia kary.

Po przekazaniu skazanego amnestię stosuje się zgodnie z przepisami o amnestii wydanymi w Państwie, którego sąd wydał wyrok, oraz w Państwie, którego obywatelem jest skazany.

Rewizji wyroku w stosunku do skazanego, przekazanego Państwu, którego jest on obywatelem, może dokonać tylko sąd Państwa, w którym wyrok został wydany.

Artykuł  14

Jeżeli po przekazaniu skazanego w celu odbycia kary wyrok zostanie zmieniony w Państwie, w którym został wydany, odpis orzeczenia w tym przedmiocie oraz inne niezbędne dokumenty przesyła się właściwemu organowi Państwa, któremu przekazano skazanego. Sąd tego Państwa rozstrzyga o wykonaniu takiego orzeczenia w trybie przewidzianym w artykule 10 niniejszej konwencji.

Jeżeli po przekazaniu skazanego w celu odbycia kary zostanie uchylony wyrok i umorzone postępowanie karne w Państwie, w którym wyrok został wydany, odpis orzeczenia w tym przedmiocie oraz jego tłumaczenie przesyła się niezwłocznie do wykonania właściwemu organowi Państwa, któremu przekazano skazanego.

Artykuł  15

Jeżeli po przekazaniu skazanego w celu odbycia kary wyrok zostanie uchylony w Państwie, w którym został wydany, i przewidziane jest nowe postępowanie przygotowawcze lub sądowe, odpis orzeczenia w tym przedmiocie oraz inne materiały niezbędne do ponownego rozpatrzenia sprawy przesyła się właściwemu organowi Państwa, któremu przekazano skazanego, w celu podjęcia decyzji o pociągnięciu go do odpowiedzialności zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa.

Artykuł  16

Każde Umawiające się Państwo zezwala na przewóz przez swoje terytorium skazanych przekazywanych zgodnie z niniejszą konwencją trzeciemu Umawiającemu się Państwu. Na taki przewóz zezwala się na wniosek Państwa, którego obywatelem jest skazany.

Artykuł  17

Koszty związane z przekazaniem skazanego, powstałe do chwili przekazania, ponoszą Umawiające się Państwa, w których powstały. Inne koszty związane z przekazaniem skazanego, w tym także koszty jego przewozu, ponosi Państwo, którego obywatelem jest skazany.

Artykuł  18

Zagadnienia powstające przy stosowaniu niniejszej konwencji rozstrzygane są na podstawie porozumienia między właściwymi organami Umawiających się Państw.

Artykuł  19

Niniejsza konwencja nie narusza postanowień innych umów międzynarodowych, których uczestnikami są Umawiające się Państwa.

Artykuł  20

Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji przez Państwa, które ją podpisały. Dokumenty ratyfikacyjne składa się Rządowi Niemieckiej Republiki Demokratycznej, który pełni funkcję Depozytariusza tej konwencji.

Niniejsza konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia licząc od chwili złożenia Depozytariuszowi dokumentu ratyfikacyjnego. Dla Państwa, którego dokument ratyfikacyjny zostanie złożony Depozytariuszowi po wejściu w życie niniejszej konwencji, wejdzie ona w życie dziewięćdziesiątego dnia, licząc od dnia złożenia Depozytariuszowi dokumentu ratyfikacyjnego.

Artykuł  21

Niniejsza konwencja zawarta jest na okres pięciu lat od dnia wejścia w życie. Po upływie tego okresu konwencja ulega automatycznemu przedłużeniu każdorazowo na nowy okres pięcioletni.

Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą konwencję, przesyłając Depozytariuszowi pisemne zawiadomienie w tym przedmiocie na 12 miesięcy przed upływem danego okresu pięcioletniego jej obowiązywania.

Artykuł  22

Po wejściu w życie niniejszej konwencji mogą do niej przystąpić inne państwa, za zgodą wszystkich Umawiających się Państw, przez złożenie Depozytariuszowi dokumentów takiego przystąpienia. Przystąpienie uważa się za skuteczne po upływie dziewięćdziesięciu dni od dnia otrzymania przez Depozytariusza ostatniego zawiadomienia o zgodzie na przystąpienie.

Artykuł  23

Depozytariusz zawiadamia niezwłocznie wszystkie Państwa, które podpisały niniejszą konwencję i które do niej przystąpiły, o dacie złożenia każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia, dacie wejścia w życie konwencji, a także o otrzymaniu innych zawiadomień wynikających z niniejszej konwencji.

Artykuł  24

Depozytariusz niniejszej konwencji podejmie odpowiednie kroki w celu zarejestrowania konwencji w Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z jej Kartą.

Artykuł  25

Niniejszą konwencję składa się Depozytariuszowi, który przekaże we właściwy sposób Państwom, które podpisały konwencję lub do niej przystąpiły, uwierzytelnione odpisy konwencji.

Sporządzono w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. w jednym egzemplarzu w języku rosyjskim.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 15 listopada 1979 r.

• Identyfikator: Dz.U.1980.8.21
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami. Berlin.1978.05.19.
• Data aktu: 19/05/1978
• Data ogłoszenia: 20/03/1980
• Data wejścia w życie: 16/03/1980